Το Προεδρείο της Συνόδου των Πρυτάνεων τοποθετήθηκε στο θέμα της φύλαξης των Πανεπιστημίων και δεν πρωτοτύπησε καθόλου: ως συνήθως έριξε την ευθύνη στην έλλειψη προσωπικού. Αηδία προκαλεί πια αυτή η καραμέλα. Λες κι αν είχε ένα Πανεπιστήμιο 10.000 φύλακες, θα μπορούσαν ...
να σταματήσουν τις ορδές των τραμπούκων που το εξουσιάζουν φασιστικά εδώ και δεκαετίες. Αποφασιστικότητα λείπει, όχι προσωπικό. Αν πλήρωναν τις ζημίες από την τσέπη τους οι καθηγητές, η εικόνα των πανεπιστημίων θα ήταν ανθρώπινη. Για να μη μασάμε τα λόγια μας, το 90% των καθηγητών, το κρυφογουστάρει το θέαμα των ακροαριστερών τραμπούκων που διαλύουν τα πάντα, με λοστούς και τσεκούρια. Είναι θέμα ιδεοληψίας.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Με αφορμή την δημόσια συζήτηση σχετικά με την φύλαξη των χώρων των Πανεπιστημίων, το Προεδρείο της Συνόδου των Πρυτάνεων επιθυμεί να δηλώσει τα παρακάτω:
Οι κτηριακές υποδομές των Πανεπιστημίων αποτελούν δημόσια περιουσία που οφείλουμε να προστατεύουμε από κάθε απαξίωση ή καταστροφή. Η πανεπιστημιακή κοινότητα – φοιτητές, διοικητικοί υπάλληλοι, καθηγητές – απαιτεί οι πανεπιστημιακοί χώροι να είναι ασφαλείς, καθαροί, με υψηλή αισθητική και να αποτελούν χώρους διδασκαλίας, έρευνας και πολιτισμού, ενώ μέσα σε αυτούς πρέπει να διασφαλίζεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και η ακαδημαϊκή ελευθερία. Για την επίτευξη των παραπάνω, οι χώροι του Πανεπιστημίου θα πρέπει να φυλάσσονται και να προστατεύονται και την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία φέρουν, βάσει του νόμου, οι πρυτανικές αρχές.
Δυστυχώς, οι δημόσιες πολιτικές των τελευταίων ετών είχαν ως αποτέλεσμα την αποστελέχωση των πανεπιστημίων και τη διάλυση των υπηρεσιών φύλαξης και προστασίας. Η αρμόδια πολιτεία συμπεριφέρεται σαν να μην βλέπει το πρόβλημα.
Όσοι αγωνιούν για το ελληνικό Πανεπιστήμιο και πιστεύουν στο ρόλο του και στην αποστολή του, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι είναι απαραίτητο, εντός νομοθετημένου πλαισίου αρχών να λειτουργεί σε κάθε Πανεπιστήμιο υπηρεσία φύλαξης που θα μεριμνά για την ασφάλεια των κτηριακών υποδομών και εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, εντός αυτών, για το σύνολο των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Καλούμε την πολιτεία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών, να συνεργαστεί με τη Σύνοδο των Πρυτάνεων για να ορίσει το πλαίσιο και να διαθέσει τους απαραίτητους πόρους, καθώς οι τρέχουσες επιχορηγήσεις του τακτικού προϋπολογισμού δεν επαρκούν για να καλύψουν τη φύλαξη. Κάθε στάση απουσίας ή αδιαφορίας δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και το μέλλον του Δημόσιου Πανεπιστημίου.
