29 Ιουλ 2014

N.Δ.: Ένα κόμμα με κρίση ταυτότητας

Η Νέα Δημοκρατία του σήμερα πάσχει από κρίση ταυτότητας και απομακρύνθηκε από όσα πρεσβεύει.
Αδυνατεί να εμπνεύσει, αδυνατεί να...
αναδείξει νέο πολιτικό προσωπικό, αποκόπηκε από τις αρχές του Καραμανλισμού και τα όσα αναφέρονται στην ιδρυτική της διακήρυξη, έπαψε να δίνει όραμα και προοπτική σε χιλιάδες ανθρώπους.

Από κόμμα εξουσίας του 40%, έφτασε στο σημείο να εκφράζει μόλις το 25% της κοινωνίας, με την εκλογική της βάση να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, που όμως δεν τον ακούει κανείς.

Η Νέα Δημοκρατία του 2014 δείχνει να είναι εγκλωβισμένη στο δικό της μικρόκοσμο.

Απογοήτευσε τη βάση της, η επικοινωνία με κοινωνικές ομάδες που τη στήριζαν παραδοσιακά έπαψε να υφίσταται, οι ψηφοφόροι της βρίσκονται ένα βήμα πριν την… παράκρουση εξαιτίας της πολυδιάσπασης και κάπως έτσι χάθηκε η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς ένα κόμμα που αλλιώς το οραματίστηκε ο ιδρυτής του Κωνσταντίνος Καραμανλής και διαφορετικά πορεύεται τα τελευταία χρόνια.

Είναι εμφανές, λοιπόν, ότι τα λάθη της η Ν.Δ. τα πληρώνει και στην κοινωνία και στην κάλπη.

Φυσικά υπάρχει ο αντίλογος ότι ως κόμμα ευθύνης έπραξε αυτό που υπαγόρευε το εθνικό συμφέρον και υποχρεώθηκε εκ των πραγμάτων να προχωρήσει σε μια συμμαχία ανάγκης με το φθαρμένο κομμάτι της Μεταπολίτευσης, ακολουθώντας ένα μονοπάτι το οποίο γνώριζε εξ αρχής ότι ήταν κακοτράχαλο, αλλά απαραίτητο προκειμένου η χώρα να παραμείνει εντός ευρώ.

Δεν διαφωνώ. Αυτό άλλωστε ζήτησε και η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος με τη ψήφο του, κυβέρνηση συνεργασίας.

Εκείνο που θέλω να επισημάνω, ωστόσο, είναι η ανάγκη η Ν.Δ. να λάβει το μήνυμα για άρση των κοινωνικών αδικιών -χωρίς να εκτροχιαστεί η προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής- και να επιχειρήσει μια ουσιαστική επανεκκίνηση, κερδίζοντας πρωτίστως τη μάχη των ιδεών απέναντι σε μια παρηκμασμένη Αριστερά.

Με λίγα λόγια η Νέα Δημοκρατία πρέπει να ξαναβρεί τον εαυτό της.

Να αναδιοργανωθεί, να αναδομηθεί, να αναγεννηθεί, διαψεύδοντας όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο ιδεολογικός χώρος της λεγόμενης «δεξιάς» βρίσκεται σε παρακμή.

Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν βγάλει τις παρωπίδες και επιστρέψει στις … ρίζες της.


Επιστρέψει στις αξίες, στα ιδανικές, στις αρχές, στις θέσεις της και σε όλα εκείνα που οδήγησαν τον ελληνικό λαό να της εμπιστεύεται τη διακυβέρνηση της χώρας πάντα σε δύσκολες περιόδους για τον τόπο.

Αν, δηλαδή, εκπέμψει ένα ισχυρό στίγμα νέου ξεκινήματος, αποκαθιστώντας τις οικονομικές αδικίες, τερματίζοντας τα μνημόνια και παύοντας να αντιμετωπίζει τον ψηφοφόρο της ως «δεδομένο».

Αυτά έχει ανάγκη, θέλει και χρειάζεται σήμερα ο νοικοκύρης, ο εργάτης, ο άνεργος, η δοκιμαζόμενη μεσαία τάξη, ο μικροεπιχειρηματίας, ο αγρότης, ο απολυμένος του ιδιωτικού τομέα.

Πράξεις και ανατροπές που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα όλων μας, θα ενισχύσουν τη ρευστότητα, θα δώσουν δουλειές στον κόσμο, θα ξαναφέρουν το χαμόγελο. Και όχι νέες υποσχέσεις, συνέδρια και λοιπές επικοινωνιακές φιέστες.

ΕΝΑΣ "ΔΕΞΙΟΣ" ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη